Niektóre adaptacje lwów górskich obejmują żywe widzenie i wrażliwy słuch. Ma też potężne szczęki, dzięki którym może udusić lub zmiażdżyć szyję swojej ofiary jednym kęsem.
Jedną z najważniejszych adaptacji lwa jest jego wizja. Ma niezwykle duże oczy, które zawierają wiele prętów, które są komórkami wrażliwymi na światło. Te światłoczułe komórki umożliwiają lwom górskim obserwowanie i polowanie w nocy. Wraz z wielką wizją, lew górski rozwinął także zmysł słuchu, pozwalając mu rozpoznać częstotliwości dźwiękowe niesłyszalne dla innych zwierząt. Jest to szczególnie przydatne podczas polowania w nocy lub przy słabym świetle. Kiedy lew górski znajduje ofiarę, odskakuje i gryzie szyję, aby wyłączyć zwierzę. Jeśli ofiara jest mała, górski lew rozbija szyję pomiędzy jej potężnymi szczękami. Jeśli ofiara jest większa, np. Jeleń, drapieżnik gryzie tchawicę, pozostawiając zwierzę na śmierć z powodu krwi lub utraty tlenu.
Inne ważne adaptacje to krępy kształt lwa, duże łapy i długi ogon. Podsumowując, te cechy dają kotu możliwość wspinania się na drzewa podczas ucieczki przed niebezpieczeństwem. Ogon jest ważną częścią jego zdolności do balansowania na małych krawędziach lub kończynach.
