Głównymi sposobami leczenia zastoinowej niewydolności serca są leki moczopędne, leki na serce, takie jak inhibitory ACE lub beta-adrenolityki, oraz zmiany stylu życia. Pacjenci z zastoinową niewydolnością serca w stadium końcowym mogą wymagać bardziej agresywnych terapii, w tym wszczepionych przeszczep pompy lub serca, zgodnie z MedicineNet.
Celem podawania leków moczopędnych jest obniżenie poziomu płynów w organizmie. To zmniejsza ucisk na serce, ponieważ nie musi pracować tak ciężko, aby przepuścić krew przez naczynia krwionośne. Typowe leki moczopędne, znane również jako tabletki na wodę, to furosemid (Lasix), bumetanid (Bumex) i hydrochlorotiazyd, zauważa MedicineNet.
Leki specyficzne dla serca sprawiają, że pompa serca jest wydajniejsza i zwiększa pojemność minutową serca, aby serce mogło zaspokoić potrzeby energetyczne organizmu. Inhibitory ACE i blokery receptora angiotensyny są często stosowane z innymi lekami w celu poprawy wydajności serca. MedicineNet wyjaśnia, że beta-adrenolityki zmniejszają częstość akcji serca, blokując działanie norepinefryny i epinefryny oraz obniżają ciśnienie krwi poprzez rozszerzanie naczyń krwionośnych.
Podczas gdy modyfikacje stylu życia są najważniejsze w zapobieganiu problemom z sercem, mogą również przynosić korzyści pacjentom z rozpoznaną zastoinową niewydolnością serca. Utrata masy ciała, ćwiczenia fizyczne, rzucenie palenia i kontrolowanie wysokiego ciśnienia krwi, wysokiego poziomu cholesterolu i cukrzycy są zalecanymi narzędziami dla pacjentów z sercem, zgodnie z MedicineNet.