Różne techniki cieniowania używane podczas tworzenia sztuki mogą być uproszczone lub złożone. Wybrana metoda może zależeć od przedmiotu i poziomu umiejętności artysty. Dwa podstawowe typy to cieniowanie i cieniowanie wzorów, ale istnieje wiele sposobów na stworzenie tych dwóch efektów.
Najpopularniejszą techniką cieniowania jest prosta gradacja, która jest po prostu przejściem od jasnego do ciemnego. Technika jest najlepiej osiągnięta przy użyciu szeregu różnych rodzajów kredek, od 9B do 9H. "B" oznacza pogrubienie, co daje bogatszy, ciemniejszy kolor, typowy dla bardziej miękkiego ołowiu znalezionego w tej klasie. "H" oznacza twardy, z jaśniejszymi tonami i ołowiem, które są znacznie twardsze. Te tony są trudniejsze do zobaczenia na papierze. Dzięki tej technice mieszanie ma kluczowe znaczenie. Użyj ściereczki zamszowej, dobrej gumki lub sztyftu do mieszania, aby zapewnić płynięcie tonów i dobre połączenie. Dobrym pomysłem jest także utworzenie przewodnika gradacji na pasku papieru.
Kolejną techniką cieniowania jest przekrzywianie, które polega na nakładaniu na siebie linii prostych z różnym odstępem pomiędzy, aby utworzyć bardziej skoncentrowane obszary dla ciemniejszych tonów i mniej skoncentrowanych obszarów, aby pokazać więcej światła. Stippling to kolejna opcja do cieniowania. Jest ona podobna do kreskowania w taki sposób, że tworzy obszary skoncentrowanego pigmentu, ale zamiast linii obszary są wypełnione małymi kropkami. Jest to bardziej uciążliwa i czasochłonna opcja, ale może zapewnić niesamowite rezultaty. Upewnij się, że cieniowanie odpowiada źródłu światła, więc rysunek zachowuje swój realizm i nie powoduje wizualnych konfliktów, aby widz pomyślał, że coś jest nie tak z obrazem.