Okres adolescencji, który trwa około 11 do 21 lat, charakteryzuje się kilkoma zmianami społecznymi i emocjonalnymi. Należą do nich nietrwałe emocje, odkrywanie i potwierdzanie tożsamości osobistej, wzajemne relacje między rówieśnikami, niezależność, postawy skoncentrowane na sobie, a także zasady i granice testowania. Scena oznacza przejście od dzieciństwa do dorosłości. Dojrzewanie wiąże się z szybką zmianą zachowań, zaburzeniami tożsamości i silnymi emocjami.
Młodzież często szybko zmienia nastrój, mieszając się między szczęściem, udręką, pewnością siebie i lękiem. Niektóre z tych zmian nastrojów pochodzą z zasobów biologicznych. Niestabilny stan emocjonalny nastolatków wynika również ze złożonych interakcji społecznych, w tym konfliktów z przyjaciółmi, presji ze strony szkoły i eksperymentowania z relacjami. W okresie dorastania nastolatki próbują odkryć, gdzie pasują do rówieśników i ich miejsca w społeczeństwie. Częściej nastolatki doświadczają niepewności siebie i eksperymentują z nowymi etykietami osobistymi i odnoszą się do wielu grup rówieśniczych.
W okresie dojrzewania relacje rówieśnicze mają pierwszeństwo przed relacjami rodzinnymi. Młodzież często szuka opinii i percepcji swoich przyjaciół; na nich łatwo wpływają zachowania i wierzenia rówieśników. Na tym etapie nastolatki są wyjątkowo wrażliwe na negatywną presję rówieśników. Młodzież charakteryzuje się także poszukiwaniem niezależności. Nastolatki najczęściej testują granice wyznaczone przez nauczycieli i rodziców. Ponadto nastolatki rozwijają postawę skupioną na sobie i patrzą na sytuacje z ich własnych perspektyw.
