Postęp w kierunku chodzenia
Kiedy mają około sześciu miesięcy, dzieci zaczynają siedzieć wyprostowane bez pomocy. Proces ten wymaga rozwoju mięśni rdzeniowych i wymaga od dzieci nauki równoważenia. Gdy uczą się, jak utrzymać własną wagę w pozycji siedzącej, dzieci idą do pozycji stojącej. Proces ten może zająć trochę czasu, ponieważ niemowlęta muszą zwiększyć swoją siłę i rozwój, zanim będą mogły podnieść się do pionowej pozycji. Dzieci mogą trwać w średnim wieku 10 miesięcy, ale trwa to trochę dłużej. Kiedy dzieci mogą stać prosto, zaczynają się ruszać. Faza między staniem a chodzeniem nazywa się "cruising" i może pokazać rodzicom, że ich dziecko przygotowuje się do podjęcia swoich pierwszych niezależnych kroków.
Rejs
Cruising to wstęp do chodzenia z odrobiną wsparcia dodanego do miksu. Przygotowując się do samodzielnego chodzenia, niemowlęta opierają się o meble lub inne solidne przedmioty służące do podparcia. Mogą nawet puścić przez kilka sekund, gdy uczą się utrzymywać równowagę podczas stania. Jeśli istnieją odpowiednie przedmioty do trzymania się, niemowlęta mogą poruszać się po całym pokoju przez przelot. W końcu upadną, ale dzieci uczą się, jak wrócić i dalej robić postępy.
Bezpieczeństwo
Gdy rodzice zorientują się, że ich dziecko opanowało podstawową mechanikę poruszania się, mogą zaoferować wsparcie, aby przejść do chodzenia. Mogą to zrobić, wykonując ważoną push-zabawkę dla dziecka, co ułatwia i daje większą przyjemność z pokonywania większych odległości. Rodzice powinni również poświęcić czas na bezpieczne otoczenie, usuwając niebezpieczne przedmioty z zasięgu dziecka. Powinni także upewnić się, że dziecko nigdy nie używa kołowego wózka inwalidzkiego, aby ćwiczyć chodzenie, ponieważ może to spowodować obrażenia. Pieszych mogą utrudniać dziecku postępy w nauce chodzenia samodzielnie, a także mogą stanowić znaczne zagrożenie dla bezpieczeństwa, zauważa WebMD.
Pierwsze kroki
Podczas gdy dzieci ćwiczą przez jakiś czas, zanim uczą się samodzielnie chodzić, rodzice będą wiedzieć, że ich dziecko jest gotowe do chodzenia, gdy może samodzielnie unieść jedną nogę, a jednocześnie zachować równowagę. Przejście prawdopodobnie nie będzie pełne wdzięku, a rodzice nie powinni się dziwić, gdy ich dzieci podejmują nieśmiałe, sztywne kroki z wyciągniętymi ramionami i szerokim stanowiskiem. Jednak dzieci, które uczą się chodzić postępy szybko. Rodzice mogą wspierać nowo odkryte umiejętności dziecka, trzymając jego dłoń i towarzysząc dziecku podczas codziennych spacerów. Po nauce chodzenia po płaskim terenie rodzice mogą nauczyć swoje dzieci opanowania sztuki wspinania się i schodzenia po nierównych terenach.
