Kolonializm w Stanach Zjednoczonych, zwany także kolonizacją, przyniósł korzyści ekonomiczne, pozwalając koloniom na korzystanie z pewnego stopnia autonomii w Wielkiej Brytanii, ale także ograniczając handel jedynie między koloniami a Wielką Brytanią, i ustanowił wysokie podatki w koloniach. Wielka Brytania początkowo zakładała kolonie, aby czerpać korzyści z terytoriów zamorskich, głównie w dziedzinie ekonomii. Ostatecznie Wielka Brytania osiągnęła zysk z handlu w koloniach, ale pozwoliła koloniom rozwijać się samodzielnie, co z kolei doprowadziło do ich oddzielenia od Wielkiej Brytanii.
Wzrost dobrobytu kolonii i poczucie niezależności wśród kolonistów ostatecznie doprowadziły do oddzielenia kolonii od rządów brytyjskich w 1774 r. Przed uzyskaniem niepodległości kolonie pozostały jednak terytorium brytyjskim. Posiadanie nadzoru nad Wielką Brytanią okazało się najkorzystniejsze po ustaleniu pierwszych kolonii. Wielka Brytania zapewniła wsparcie w formie dochodów i niektórych zasobów, chociaż wkrótce okazało się, że ziemie kolonialne mają również wiele kluczowych zasobów naturalnych, co znacznie rozszerzyło zakres handlu. Kolonie prowadzące bezpośredni handel z Anglią; surowce i gotowe towary płynęły między koloniami a Wielką Brytanią. Ostatecznie kolonie dołączyły do trójkątnego szlaku handlowego z Afryką i Wielką Brytanią. Surowce, niewolniki i towary brytyjskie przemieszczały się wokół wyznaczonego trójkąta handlowego.
