Rewolucja neolityczna charakteryzuje się udomowieniem roślin i zwierząt. Konieczność opiekowania się trzodą i plonami doprowadziła najpierw do osiedlenia się ludzi w jednym miejscu i tworzenia wiosek, co z kolei doprowadziło do konieczności dla jakiegoś rządu.
Cywilizacje neolityczne pojawiły się najpierw w dolinach rzek, gdzie gleba była miękka i żyzna z powodu corocznych powodzi. Ludzie, którzy osiedlili się na tych terenach zalewowych, gromadzili się, by uzyskać pomoc i ochronę, tworząc pierwsze miasta. Stopniowo nauczyli się dzielić pracą, tworzyć systemy nawadniające i magazynować żywność.
Powstały także rządy i struktury religijne, ponieważ prymitywne cywilizacje dążyły do większej kontroli nad swoim życiem. Przejęli obowiązki wspólne, takie jak składowanie zboża, ustalenie, kiedy sadzić rośliny i systemy nawadniania. Organizacja rządowa dała im możliwość budowania struktur megalitycznych, takich jak Stonehenge, i dzielenia siły roboczej na wydajność.
Niektóre kultury rozwinęły ceramikę w okresie neolitu, chociaż w Japonii i kilku innych miejscach ceramiki opracowano przed rolnictwem. Wiek neolitu zaczął się w różnym czasie w różnych częściach świata. Na Bliskim Wschodzie zaczęło się około 9000 p.n.e., ale w Europie Północnej zaczęło się dopiero około 4000 p.n.e. Koniec neolitu jest naznaczony rozwojem narzędzi z brązu.
