Rośliny, dzikie zwierzęta i ogólny ekosystem Sahary są zagrożone przez działalność człowieka, np. hodowlę zwierząt gospodarskich, rosnące zapotrzebowanie na drewno opałowe, rozwój nawadniania i polowanie na żywność i sport. Obszary Sahary, które stoją w obliczu największych zagrożeń środowiskowych i pogorszenia stanu środowiska, znajdują się w pobliżu stałych źródeł wody lub oaz.
Żywotność życia roślin w pobliżu oaz jest zagrożona ze względu na duże populacje zwierząt domowych, które pasą się na niedostatecznej ilości roślinności. Ponadto lokalni mieszkańcy usuwają rośliny na drewno opałowe, które w końcu są używane o 30 procent szybciej niż można je wyprodukować. Mieszkańcy miast poszukują drewna opałowego w odległości nawet 300 kilometrów od swoich domów. Ponadto rozwój nawadnianej wody doprowadził do wysokiego poziomu soli w glebie z powodu problemów z odwadnianiem.
Degradacja życia roślin powoduje wzrost ilości unoszącego się w powietrzu pyłu i spadek opadów. Co więcej, populacje zwierząt, które przystosowały się do pustynnego siedliska, takie jak antylopy, zostały znacznie zmniejszone poprzez polowanie na żywność i sport.
Pustynia Sahary, znana również jako Wielka Pustynia, jest w dużej mierze nietknięta i nie zaludniona. Jest to największa na świecie gorąca pustynia i stanowi około 10 procent kontynentu afrykańskiego. Rośliny wieloletnie, które istnieją na Saharze, mogą tworzyć stabilność środowiska i żywność dla ludzi i zwierząt. Owoce, nasiona i liście tych roślin zapewniają żywienie, pokrycie roślinne i źródło drewna opałowego. Tereny rolnicze dla roślin wieloletnich mogą również zapewnić ochronę zagrożonym gatunkom.
