Na stratyfikację społeczną na Karaibach wpływ miało niewolnictwo, kolonializm, plantacje i przymusowa służba, zgodnie z przylądkiem Socjologia. Klasa wyższa składała się z właścicieli białych plantacji, klasa średnia była wykształcona w brązowej skórze Mulaty i miał pewną siłę przedsiębiorczości, podczas gdy niższa klasa była zrobiona z czarnych niewolników. System stratyfikacji społecznej załamał się, gdy państwa karaibskie uzyskały niepodległość od swoich krajów nadrzędnych.
Socjologowie twierdzą, że władza w krajach karaibskich nadal jest potomstwem właścicieli białych plantacji, chociaż wielu przywódców politycznych ma teraz mieszane lub afrykańskie pochodzenie. Jednym z takich krajów jest Martynika, w której Beke (Creole) nadal posiada wiele bogactw na wyspie.
Caribbean E-Magazine stwierdza, że stratyfikacja społeczna jest nieco inna we współczesnym społeczeństwie. Chociaż nie ma już więcej niewolnictwa, klasy społeczne dzielą się ze względu na wykształcenie, sytuację finansową, pochodzenie rodzinne, religię, politykę, a nawet kolor skóry.
Badanie z 1991 r. zawierało większość białych w trzech krajach karaibskich, które zajmowały dobrze płatne prace administracyjne i kierownicze, podczas gdy czarni pozostawali na samym dole drabiny okupacyjnej. Poziom wykształcenia jest głównym powodem, dla którego biali wyprzedzają czarnych pod względem możliwości zarabiania pieniędzy w St. Lucia, Dominika i St. Vincent. Dziedzictwo właścicieli białych plantacji nie ma już tak dużego wpływu na własność nieruchomości w tych krajach. Pierwotne linie stratyfikacji są nadal postrzegane jako białe dla bogatych, a czarne dla ubogich, chociaż tak nie jest.
Stratyfikacja karaibów rozpoczęła się w 1712 r., gdy właściciel plantacji Willie Lynch wygłosił przemówienie na temat kontroli niewolników w Indiach Zachodnich. Zasadniczo zamienił jasnobrązowych niewolników w ciemnobrązowych niewolników, aby zapobiec powstaniom przeciwko białym panom.
