Wilki, kuguary, sowy, lwy morskie i morsy są przykładami drapieżników, a koale, pandy, gazele, zebry i gąsienice są roślinożercami. Ludzie, strusie, żółwie pudełkowe, czarne niedźwiedzie, czerwone lisy a wiewiórki są wszystkożerne. Zwierzęta mięsożerne żywią się innymi zwierzętami, zwierzęta roślinożerne żywią się wyłącznie roślinami, a wszystkożernie konsumują rośliny i zwierzęta.
Mięsożercy mają cechy fizyczne stworzone specjalnie do połowu i konsumpcji mięsa. Wiele drapieżników ma ostre zęby do rozdzierania mięsa, silne szczęki lub szpony do łapania ofiar i ostry wzrok do wykrywania ofiar. Roślinożercy zwykle mają szerokie zęby do rozkładania roślin i nasion oraz żołądków, przystosowane do trawienia materii roślinnej. Zwierzęta roślinożerne są dalej klasyfikowane według rodzaju spożywanych przez nie roślin, takich jak zwierzęta żyworodne lub zwierzęta jedzące owoce. Omnivores są w stanie trawić różnorodne produkty spożywcze, pozwalając im modyfikować dietę, gdy zagrożony jest ekosystem.
W ekosystemie mięsożercy, zwierzęta roślinożerne i wszystkożerni polegają na sobie nawzajem, by przetrwać, a malejące lub rosnące populacje w jednej grupie mogą wpływać na trwałość innej. Na przykład zwierzęta mięsożerne zazwyczaj żywią się roślinożercami, regulując liczbę roślinożernych zwierząt w jednym obszarze. Kiedy ludzkie praktyki łowieckie zmniejszają liczbę drapieżników mięsożernych, populacja roślinożernych może rosnąć, dopóki nie przekroczy lokalnego zaopatrzenia w żywność. Z drugiej strony, zagospodarowanie terenu może pozbawić roślinożerców życia roślinnego, powodując ich obumieranie, drastycznie zmniejszając zapasy żywności dla zwierząt mięsożernych.
