Niektóre przykłady sił tarcia obejmują siłę między butami a podłożem podczas chodzenia, siłę między oponami a drogą podczas jazdy oraz siłę między spadającym przedmiotem a otaczającym go powietrzem. Wiele maszyny również wykorzystują siły tarcia.
Tarcie najczęściej odnosi się do siły oporu generowanej, kiedy dwie twarde powierzchnie ślizgają się względem siebie. Istnieje jednak wiele rozmaitych rodzajów tarcia, które obejmują tarcie skóry, tarcie płynów, tarcie wewnętrzne, tarcie smarne i tarcie suche. Każda z tych energii tarcia ma unikalne cechy i dynamikę, ale nadrzędne cechy tarcia pozostają takie same.
Kiedy dwie dotykane powierzchnie ślizgają się względem siebie, na poziomie elektromagnetycznym pomiędzy naładowanymi cząstkami powierzchni występują złożone interakcje. Te siły tarcia przekształcają energię kinetyczną wytwarzaną przez ich ruchy w ciepło. Te same zasady odnoszą się do obiektów poruszających się w cieczy lub w powietrzu, tworząc różne rodzaje energii tarcia. Współczynnik tarcia oblicza się przez określenie stosunku siły tarcia między dwoma przedmiotami i siły, która je popycha. Różne kombinacje powierzchni mają różne współczynniki tarcia. Kształt przedmiotu nie ma wpływu na fikcję; Masa obiektu i zastosowana siła to dwa czynniki wpływające.
