Podstawowym przykładem ilustrującym trzecie prawo ruchu Newtona jest latający samolot, w którym dwie pary sił reakcji-akcji wpływają na jego lot. Inne przykłady to skaczące dziecko, podskakująca piłka i spadający owoc.
Angielski fizyk i matematyk Sir Isaac Newton sformułował trzy podstawowe pojęcia dotyczące ruchu obiektów fizycznych, gdy działają na nie różne siły. Trzecie prawo Newtona ilustruje interakcję między dwoma obiektami. Na przykład, gdy obiekt "P" wywiera siłę na obiekt "Q", siła równa i przeciwstawna jest zawsze wywierana przez Q na P. Te siły są określane jako siły reakcji akcji.
W lecącym samolocie działają na nim cztery rodzaje sił. Siła skierowana ku górze odnosi się do siły nośnej, która jest przeciwna i równa masie powietrza. Ta siła skierowana w dół, którą powietrze wywiera na skrzydła jednostki, w rzeczywistości wytwarza siłę nośną, która powoduje, że samolot leci. Siła do tyłu odnosi się do oporu, który działa w kierunku przeciwnym do skierowanej do przodu siły samolotu.
Gdy dziecko skacze, nogi wywierają na ziemię siłę skierowaną w dół, przeciwdziałającą sile wywieranej przez ziemię na nogi dziecka. Siła ta pozwala dziecku odepchnąć się od ziemi i zostać zawieszonym w powietrzu na kilka sekund. Podobny scenariusz występuje, gdy piłka jest odbijana na ziemię. W przypadku spadającego owocu, ziemia wywiera skierowaną w dół siłę grawitacyjną na gałąź drzewa, na której wiszą owoce. Równa i przeciwna siła wywierana jest przez gałąź na ziemię, aby nie spadła. W końcu grawitacja pokonuje tę siłę, a owoc spada na ziemię.
