Owad owodniowy pozwala gadom, ptakom i ssakom składać jaja na lądzie bez wysychania. Wgłębienie wypełnione płynem zawierające zarodek jest oddzielone od środowiska zewnętrznego workiem owodniowym, który jest nieprzepuszczalny dla woda. Jest chroniony przez zewnętrzną twardą powłokę.
Jaja owadów stanowią ewolucyjny rozdział między płazami i gadami. Płazy składają jaja, które muszą pozostać wilgotne. Brak chronionej, wypełnionej płynem wnęki wymaga, aby nie-owodniowy jaja płazów pozostały w wodzie. Wraz z rozwojem jaj owodniowych gady mogły składać jaja na lądzie. Ta zmiana rodzenia z ziemi na wodę powodowała inne różnice, które sprawiały, że gady nadają się do życia naziemnego zamiast wodnego.
Jajo owodniowe zawiera szereg wypełnionych płynem błon, w tym owodniowy, omotkowy, woreczek żółtkowy i kosmówkę. Uncja jest warstwą zamkniętą do zarodka. Jest wypełniony płynem owodniowym, który wyściela zarodek wilgocią. Warstwa alantoiczna umożliwia ucieczkę gazów i odpadów z wewnętrznej części jaja. Żywienie dostarczane jest rozwijającemu się zarodkowi przez torebkę żółtkową. Skrzynia zapewnia ostateczną obudowę.
Jako gady składające jaja bez owadów przemienione z wody na ziemię dały początek innym gatunkom. Poza jajkiem owodniowym rozwinęły się różnice w wielkości i kształcie czaszki. Kształt czaszki jest jednym z czynników używanych do różnicowania gadów, ssaków i ptaków.
