Łatwość i szybkość osobistej i cyfrowej weryfikacji legalności oficjalnego papierowego dokumentu, takiego jak czek lub banknot, są zaletami rozpoznawania znaków magnetycznych. Ta technologia jest często używana w bankowość, aby ułatwić przetwarzanie i rozliczanie czeków.
Rozpoznawanie znaków magnetycznych jest często skracane do MICR. Dokumenty przedstawiające MICR zwykle mają linię znaków wydrukowaną atramentem magnetycznym na dole strony. Kod MICR zawiera takie informacje, jak rodzaj dokumentu, numer konta bankowego, kod banku, numer czeku i kwota czeku. Czytniki MICR są w stanie cyfrowo skanować te kody bezpośrednio do bazy danych, zmniejszając ryzyko błędów transkrypcji.
Czytnik MICR magnesuje znaki na dokumencie. Te namagnesowane litery są przesyłane przez głowicę odczytującą, podobnie jak w przypadku magnetofonu kasetowego. Unikalny przebieg generowany przez każdy znak jest identyfikowany przez czytnik i wprowadzany do systemu.
W przeciwieństwie do kodów kreskowych, NFC i technologii opartych na chipie, znaki MICR mogą być odczytywane przez ludzi. Dwie główne czcionki MICR to E-13B i CMC-7. Obie mają odpowiednio 14 i 15 zestawów znaków. Te zestawy zawierają liczby od 0 do 9 oraz dodatkowe znaki kontrolne wskazujące przerwy, przejścia i dołączone informacje.