Współczesny dramat definiuje się jako sztuki teatralne pisane w XIX i XX wieku przez dramaturgów takich jak Oscar Wilde, Tennessee Williams, Henrik Ibsen, Gerhart Hauptmann, Edmond Rostand, George Bernard Shaw, William Butler Yeats, Lew Tołstoj, Samuel Beckett, Tony Kushner i inni. Termin "Modern Drama" odnosi się również do tytułu kwartalnika wydawanego przez University of Toronto Press, który koncentruje się na literaturze dramatycznej.
Najważniejsze sztuki zaangażowane w dyskusje o współczesnych dramatach obracają się wokół socjopolitycznych aspektów życia i czasów dramaturga. Przedstawienia takie jak "Pigmalion", "Ważność bycia poważnym" i "Szklana menażeria" zagłębiały się w kwestie społeczne w czasie, gdy zostały napisane. "Ważność bycia poważnym" skomentował angielskie społeczne bariery strukturalne i absurdalność myśli wyższej klasy.
Współczesne dramaty skupiają się także na różnych stylach i estetyce wykonawczej, ponieważ zmieniły styl operowy w Europie z XVIII i początku XIX wieku. Zestawy, postacie, aktorzy i wizerunki były bardziej otwarte na interpretację. Playwiści mniej interesowali się fantastycznymi fabułami, bujną scenerią i histrionicznymi postaciami. Zamiast tego dramatopiscy skupili się na realistycznych tematach, takich jak uwięzienie, ubóstwo, status społeczny, napięcie rasowe, wojna i codzienne losy pracowników.
"Modern Drama" objaśnia kilka tematów przedstawień teatralnych. Publikacja kwartalna rozpoczęła się w 1958 r. Recenzje, analizy i artykuły recenzowane znajdują się w czasopiśmie.
