Parowanie z dużych zbiorników wodnych, takich jak tropikalne morza i jeziora, jest jednym ze źródeł pary wodnej w powietrzu. Inne źródła obejmują naturalne procesy biologiczne roślin i zwierząt, takie jak oddychanie i transpiracja.
Atmosferyczna para wodna może również wynikać z działalności człowieka, takiej jak uprawa roli, podlewanie trawników i zagospodarowanie terenu. Dodatkowe źródła pary wodnej obejmują sztuczne zmiany geograficzne, takie jak odparowana woda z kanałów, sztuczne jeziora i zbiorniki zaporowe.
Para wodna jest również produktem ubocznym spalania; spalanie gazu ziemnego, ropy naftowej i innych paliw kopalnych przyczynia się również do ilości pary wodnej w atmosferze. Wydobywanie wody z podziemnych źródeł, takich jak warstwy wodonośne do picia i nawadniania, jest kolejnym antropogenicznym źródłem pary wodnej.
Para wodna jest najobszerniejszym na Ziemi gazem cieplarnianym, co stanowi ponad 95% efektu cieplarnianego, zgodnie z NOAA. Chociaż ten gaz jest tak ważny dla przyszłości ziemskiego klimatu, niewiele można zrobić, aby zmienić naturalny cykl wody na Ziemi i znacznie zmienić ilość pary wodnej w powietrzu. Cały udział człowieka w oparach wody atmosferycznej wynosi zaledwie 0,001% całkowitej ilości w atmosferze.
