Na terytorium Nunavut, zamieszkałym przez mniej niż 32 000 ludzi, jak stwierdzono w spisie z 2011 roku, tylko najtwardsze rośliny przetrwały w kanadyjskiej dziczy. Chociaż lata są krótkie, a zimy długo, istnieje 200 gatunków roślin kwitnących oprócz porostów, mchów, zimozielonych i mokradeł, krzewów bawełny, jagód i wierzb arktycznych. Oficjalnym kwiatem terytorium Nunavut jest purpurowy skalnica, który jest najbardziej na północ wysuniętą rośliną na świecie.
Średnia temperatura przez większość roku w kanadyjskim terytorium Nunavut jest poniżej zera. Gatunki roślin w regionie rozwinęły wiele adaptacji, aby przetrwać trudne warunki, takie jak ochrona się przed niskimi temperaturami poprzez gromadzenie się razem. Powoduje to powstawanie małych mikroklimatów. Oprócz promowania metabolizmu i fotosyntezy temperatura w tych grupach może być znacznie wyższa niż otaczającego powietrza. W przeciwieństwie do wielu roślin w umiarkowanych szerokościach geograficznych, które mogą zostać zniszczone przez dziwaczne warunki niskiej temperatury, rośliny w północnej dziczy Kanady mogą zostać zamrożone, a następnie rozmrożone bez ponoszenia szkodliwych skutków.
Eskimoscy ludzie żyjący na terytorium Nunavut, gdzie nie ma obszarów metropolitalnych, używają odpornych roślin zarówno na paliwo, jak i na żywność. Liście, owoce i kwiaty arktycznego fireweeda robione są w sałatkę, a liście są również używane do produkcji herbaty. Żurawiny, borówki i borówki tego regionu są także popularnym pokarmem wśród Inuitów.