Adam Smith uważał, że zwykły ludzki osąd był dość zdrowy i że formalne systemy filozoficzne i polityczne nie były z natury lepsze. Jego teorie o nieodłącznej ludzkiej moralności można opisać jako unikalną formę moralnego sentymentalizmu, wyrastającą z moralnych osądów dokonywanych przez zwykłych ludzi.
Smith wierzył, że ludzkie współczucie powstało z wyobrażania siebie w okolicznościach innych, w przeciwieństwie do doświadczania rzeczywistych uczuć innych. Smith argumentował także, że dzielenie się uczuciami innych jest główną siłą napędową życia i że pojęcia takie jak cnota powstały w wyniku ciągłego procesu dostosowywania się do uczuć ludzi, którzy są centralnie zaangażowani w zestaw okoliczności.Jeśli chodzi o teorię polityczną, Smith uważał, że ludzie, którzy decydują się na politykę, zazwyczaj nie nadają się do kierowania dużą liczbą osób. Wierzył, że próżność i pragnienie sławy i władzy były głównymi motywatorami kariery politycznej i doprowadziły do tego, że polityk czuje moralną przewagę nad innymi. Uważał także, że osąd polityków nie był lepszy od osądu zwykłej osoby i że może być gorzej, z powodu braku lokalnej wiedzy i wpływu na polityka przez interesy kupieckie.
