Ewangelie Mateusza, Marka i Łukasza składają się na ewangelie synoptyczne, ponieważ zawierają one te same historie o podobnym brzmieniu, w przeciwieństwie do ewangelii Jana, która jest stosunkowo wyjątkowa. Synoptyczny pochodzi od greckie słowa "syn", co oznacza podobne, i "optyczne", co oznacza widzenie. Ewangelie synoptyczne widzą rzeczy w podobny sposób i dlatego mają podobne formaty.
Pisma Mateusza, Marka i Łukasza podążają za podobnymi sekwencjami chronologicznymi i zawierają wiele tych samych słów i fraz. Termin potrójna tradycja opisuje wspólny materiał, który obejmuje ewangelie synoptyczne. Ewangelie synoptyczne zawierają pokusę Jezusa, przemienienie i opisy wieczerzy Pańskiej, podczas gdy ewangelia Jana pomija te relacje. Ewangelie synoptyczne pomijają wczesną posługę Jezusa w Galilei i historię Łazarza wskrzeszającego z martwych. Synoptyka obejmuje tylko jeden rok posługi Jezusa, podczas gdy Jan zawiera cztery lata.
Ewangelie synoptyczne opisują wydarzenia z życia Jezusa, a nie zastanawiają się nad nim. Punktem widzenia w ewangeliach synoptycznych jest postępowe zrozumienie, podczas gdy ewangelia Jana bierze pod uwagę całe życie Jezusa, w tym zmartwychwstanie, w całym tekście. Ewangelie synoptyczne i przyczyny ich podobnej treści są źródłem dyskusji wśród uczonych. Niektórzy twierdzą, że ewangelie synoptyczne, mimo dużej zawartości pełnych treści, są dziełami niezależnymi i nie pochodzą ze wspólnego źródła, co dowodzi, że autorzy kierowali się Duchem Świętym. Inni twierdzą, że pochodzą z podobnych źródeł, z ustnych tradycji, a nawet z innej zaginionej ewangelii.
