Gladiatorzy walczący ze zwierzętami, znani jako bestiarii, walczyli z różnymi złośliwymi ssakami, w tym niedźwiedziami, lwami, lampartami, panterami i bykami. W przeciwieństwie do popularnych poglądów, bestiarii różniły się od gladiatorów. Istniały dwa typy: przestępcy lub więźniowie skazani na śmierć przez walczące zwierzęta, znani jako bestie reklamowe i ci, którzy zgłosili się na ochotnika do walki ze zwierzętami za wynagrodzenie lub sławę, znaną jako venatio.
Zwierzęta walczące przez te bestiarii były głównie wściekłymi drapieżnikami. Najpopularniejszym zwierzęciem do walki był lew. Istnieje wiele relacji dotyczących zarówno więźniów, jak i bojowników. Według rzymskiego mówcy Cycerona był kiedyś pojedynczy lew, który pochłonął ponad 200 więźniów. Najczęściej zwyciężył pojedynczy lew w walce z wieloma mężczyznami.
W zależności od konkretnego zdarzenia zwierzę może się zmienić. Najpopularniejszymi zwierzętami używanymi do karania były niedźwiedzie, lamparty, tygrysy kaspijskie, czarne pantery i byki. W niektórych wypadkach, gdy walczący byli w nim dla sportu, a nie dla karania, zwierzęta mogły obejmować krokodyle, hieny, słonie, dziki, bawoły, rysie, żyrafy, strusie, jelenie, zające, antylopy i zebry. Te ostatnie zwierzęta były używane do oglądania polowań, a nie do prawdziwej walki między ludźmi a zwierzętami. Zamiast być wyłącznie dla sportu, gdy więźniowie byli zmuszani do walki z dzikimi zwierzętami, często była to forma egzekucji. Niektórzy więźniowie zostali zmuszeni do wejścia na areny nagie i bezbronne, a nawet jeśli pokonają zwierzę, inni zostaną wysłani.
