Włochy importują muzykę z Ameryki i Anglii, ale jest także domem dla rozwijającego się i kwitnącego przemysłu muzycznego. Włoska muzyka pop przeistoczyła się z gładkiego huśtawki lat 50. w jasny, ciężki na bas Europop z połowy 2000 roku. W latach 60. włoski pop przeszedł z nostalgicznej stylizacji migrantów na ruch polityczny i artystyczny. Do 2000 roku tradycyjna pop-rock dominowała na listach przebojów.
Własna tożsamość Włoch jest związana z jej muzyką. Nadal słynie z muzyki klasycznej, Włochy szczycą się chlubą nowoczesnych produkcji muzyki pop, poświęcając dwa krajowe stacje radiowe do nadawania własnej muzyki od 2014 roku. Chociaż włoscy artyści nie cieszą się zbyt wielkim uznaniem w Ameryce, historia współczesnej muzyki pop ujawnia, że Zespoły z lat 80-tych, takie jak Pet Shop Boys i Laura Branigan czerpały wiele ze swojego zimnego, melancholijnego brzmienia z Włoch.
Popularnymi i znanymi włoskimi piosenkarzami są Laura Pausini, która śpiewa zarówno po włosku, jak i po hiszpańsku; Giorgia, która czerpie inspirację z muzyki jazzowej i soulowej; Tizziano Ferro, który określa siebie jako nowoczesną twarz włoskiego popu; i Jovanotti, którego wpływy sięgają od hip-hopu do klasyki.
Ostatnio tradycyjna muzyka włoska, zwana muzyką patchanka, odradza się po opuszczeniu faszyzmu. Muzyka Patchanka łączy tradycyjną muzykę, punk, reggae i rock z tekstami politycznymi
