Pierwsza metoda badania DNA została wynaleziona w 1984 roku przez Sir Aleca Jeffreys, brytyjskiego genetyka. Jeffreys wykorzystał film rentgenowski do analizy różnic między DNA kilku osób. Jeffreys opracował również pierwszą metodę profilowania DNA w 1985 roku, wykorzystując technologię RFLP do wyszukiwania markerów specyficznych dla określonych osób.
Po raz pierwszy analiza DNA została wykorzystana jako dowód w sądzie w sprawie dotyczącej ojcostwa z udziałem opiekuna ghańskiego chłopca. Jeffreys użył swojej metody rentgenowskiej, aby udowodnić, że chłopiec był blisko spokrewniony z jego rzekomymi rodzicami, rozwiązując tym samym sprawę.
Po raz pierwszy w badaniu kryminalnym zastosowano analizę DNA w 1985 r., stosując kombinację metody rentgenowskiej i polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych.
RFLP obejmuje wzmacnianie lub tworzenie wielu kopii markerów DNA, które różnią się od indywidualnych do indywidualnych. To znacznie ułatwia analizę rentgenowską i zostało użyte do budowy baz danych DNA osób w celu szybkiej identyfikacji.
