Carolus Linnaeus był szwedzkim botanikiem i lekarzem, który był pionierem dwumianowej nomenklatury i nowoczesnej taksonomii, metodami, według których naukowcy klasyfikują organizmy. Za swoją wpływową pracę Linneusz był szeroko szanowany przez intelektualną społeczność Europy.
Carolus Linnaeus wykonał większość swojej pracy na Uniwersytecie w Uppsali w Szwecji. Muzeum Paleontologii Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley opisuje system taksonomiczny Linneusza. Opracował metodę nadawania organizmom różnych nazw według ustalonej hierarchii opartej na wspólnych cechach fizycznych. Linneusz organizował rośliny zgodnie z liczbą i porządkiem narządów rozrodczych. Pręciki lub narządy męskie określały klasę, a żeńskie narządy lub słupki określały słupki.
Linnaeus był pionierem wykorzystania rodzajów do klasyfikacji organizmów. Biolodzy, odkąd Arystoteles użył rodzajów do klasyfikacji, ale często sprawiali, że grupy były zbyt szerokie. Na przykład zebrali wszystkie zwierzęta lądowe i wszystkie zwierzęta wodne. Linnaeus był pierwszym biologiem, który grupował według wspólnych podobieństw.
Muzeum Paleontologii w Berkeley wyjaśnia również innowacyjny charakter dwumianowej nazewnictwa Linnaeusa. Znacznie uprościł proces nazewnictwa organizmów, nazywając jedną nazwę łacińską gatunkiem, a inną stenografią gatunku. Nowe znormalizowane metody nazewnictwa zostały przyłapane. Chociaż cechy używane jako obserwowalne cechy do określania taksonomii zmieniły się z biegiem czasu, zasada ustalona przez Linneusza pozostaje.
