Francis Bacon pełnił funkcję prokuratora generalnego i lorda kanclerza Anglii w okresie renesansu, ale najbardziej znany jest ze swojego wkładu w filozofię. Bacon argumentował o empirycznym podejściu do badań naukowych, który stał się znany jako metoda naukowa.
Francis Bacon urodził się w Londynie 22 stycznia 1561 roku. Najmłodszy z trzech synów urodzonych przez Sir Nicolasa Bacona i Lady Anne Cooke Bacon, Francis uczęszczał do Trinity College, gdy miał 11 lat i ukończył studia w 1575 Przez wiele lat walczył finansowo, aw tym czasie zmarł jego ojciec. Ostatecznie został członkiem Kornwalii w Izbie Gmin, która rozpoczęła karierę polityczną. Zajmował miejsce w Parlamencie przez prawie cztery dekady, dopóki nie został usunięty z zarzutów przekupstwa w 1621 roku.
Po rozpadzie jego kariery politycznej Bacon mógł skupić się na swojej drugiej pasji, filozofii nauki. W przeciwieństwie do doktryn starożytnych filozofów greckich, pytania Bacona zależały od namacalnego dowodu. Uważał, że nowa metoda zakorzeniona w zorganizowanym gromadzeniu i analizowaniu twardych danych może podnieść naukę na nowy poziom dla poprawy człowieczeństwa. Bacon był także pisarzem, aw 1620 r. Opublikował "Novum Organum Scientiarum", który jest łaciną "nowej metody", i zyskał sobie reputację uznanego filozofa nauki.
