Zarówno Isaac Newton, jak i Christiaan Huygens są zaliczani do pierwszych naukowych i matematycznych wyjaśnień długo zaobserwowanego zjawiska siły dośrodkowej. Huygens wyprowadził matematyczną formułę opisującą siłę dośrodkową w 1659 roku, podczas gdy Newton zdefiniował naukową koncepcję w swojej drugiej zasadzie termodynamiki w 1687 roku.
Formuła Huygens, napisana dla określenia siły dośrodkowej, mnoży masę obiektu przez kwadrat jego prędkości stycznej i dzieli produkt przez jego promień krzywizny. Newton opisał prawa termodynamiki w publikacji swojego traktatu "Principia Mathematica". Huygens opisał siłę dośrodkową jako część większych badań nad siłą odśrodkową.
