Chemicy piszą strukturę Lewisa jonu wodorotlenkowego jako HO z dodatkowym zestawem 3 par elektronów otaczających tlen, jedną parę w pozycji godziny 12, drugą parę w pozycji godziny 3 i ostatnia para na pozycji na godzinie 6. Cały jon jest następnie otoczony nawiasami ze znakiem ujemnym w prawym górnym rogu, przedstawiającym ogólny ładunek jonowy.
Struktury Lewisa obejmują wybranie centralnego atomu i zapisanie jego symbolu. Zasady mówią, że powinna mieć najniższą elektroujemność. Elektroujemność zmniejsza się w układzie okresowym od góry do dołu i od prawej do lewej. Inne atomy w jonie lub związku łączą się z kreską, reprezentując pojedyncze wiązanie; jednak czasami konieczne jest przejście do podwójnych lub potrójnych wiązań w celu uzupełnienia struktury.
Studenci zazwyczaj nie rysują struktur Lewisa dla elementów poza okresem 4, które wymagają dodatkowych elektronów, aby wypełnić ich zewnętrzną powłokę, dzięki czemu mogą korzystać z zasady oktetu. Stwierdza, że z wyjątkiem wodoru i helu, atomy z 8 elektronami w powłoce zewnętrznej są stabilne.
Struktura reprezentuje liczbę elektronów, które każdy atom przekazuje jako kropki wokół niego. Niektóre atomy nie dostarczają wystarczającej ilości elektronów, aby spełnić zasadę oktetu, wymagając podwójnych lub potrójnych wiązań. Każde wiązanie reprezentuje dwa elektrony.
Gdy elektrony są na swoim miejscu, naukowiec rysuje nawiasy wokół całej struktury. Znak indeksu górnego po prawej stronie ostatniego nawiasu reprezentuje dowolny ładunek na jonie.
