Nie wiadomo, kto wynalazł rejestrator. Instrument muzyczny został przedstawiony we wczesnośredniowiecznych dziełach sztuki i mógł być odtwarzany w Europie już w XI wieku.
Nagrania pojawiają się w średniowiecznych dziełach sztuki, a instrumenty piszczałkowe przypominające rejestratory pojawiają się w dziełach sztuki sięgających XI wieku. Najstarszy zachowany rejestrator powstał w latach 1335-1418. Okres renesansu był przejściowy dla tego instrumentu. Stał się instrumentem solowym w epoce baroku, o skali dwóch oktaw i wyraźniejszej zbieżności. W kolejnych epokach instrument i jego skala zostały ulepszone i znormalizowane.
