Chociaż kolczyki rozwijały się w miarę upływu czasu, a nie były wytworem wynalazku, początkowo były noszone w starożytnych kulturach Bliskiego Wschodu. Najstarsze kolczyki istniały w starożytnej Persji.
Starożytni Persowie uformowali obręcz i kolczyki z gliny i złota, które znaleziono w szczątkach w Tillya Tepe lub "Hill of Gold". Starożytna perska biżuteria obejmowała również pierścionki, bransoletki, wisiorki i paski. Do kolczyków dodawali klejnoty, takie jak czerwony granat, masa perłowa, bursztyn, lazuryt, turkus i ametyst.
Starożytni Egipcjanie, a mianowicie król Tutankhamen i inni członkowie rodziny królewskiej, a także dzieci, nosili kolczyki w kształcie rurki ze stadninowymi klamrami ze złota. Prawdopodobnie dowiedzieli się tego od najeźdźców z Azji Zachodniej.
W XVI wieku kolczyki stawały się coraz popularniejsze w świecie zachodnim. Clip-on kolczyki zostały wynalezione w 1920 roku, aw latach 50-tych XX wieku kolczyki w uchu w domu stawały się coraz powszechniejsze. Dziś style kolczyków to stud, żyrandol, obręcz, nić do uszu, splot i klips.
