Chociaż magnesy nie zostały wynalezione, zostały odkryte przez starożytnych Greków lub Chińczyków. Według legendy, grecki pasterz przypadkowo odkrył kamienie węgielne w obszarze zwanym Magnesia. Lodestone zawiera magnetyt, który jest minerałem występującym w przyrodzie jako ruda żelaza.
Jednak starożytni Chińczycy byli również zaznajomieni z kamieniem lodowym i jego właściwościami magnetycznymi. Prawie 4500 lat temu używali lodeli w urządzeniach wróżbiarskich i kompasach żeglarskich. Dla tych starożytnych ludzi magnetyzm magnetyczny był naturalnym zjawiskiem, którego nie zrozumiano.
Dopiero w XVII wieku magnetyzm zaczął być studiowany i rozumiany przez takich ludzi jak Peregrinus i William Gilbert. W 1820 r. Hans Oersted wykazał, że istnieje związek między elektrycznością a magnetyzmem. Inną ważną osobą, która pracowała nad magnetyzmem i jego związkiem z elektrycznością był James Clark Maxwell.
