Według zapisów historycznych flamandzka ludność północnej Francji prawdopodobnie wymyśliła puzon, chociaż dokładne pochodzenie instrumentu pozostaje niepewne. Puzon pojawił się w połowie XV wieku jako odmiana trąbka, także instrument dęty. Puzon przypomina trąbkę w niektórych aspektach projektu, ale ma przesuwaną rurę i wytwarza niskie tony.
Puzony, zwane także sackbuts, przybyły na korty burgundzkie we Francji pod koniec 1400 roku. Pojawiły się na obrazach około 1490 roku i ostatecznie zyskały popularność w Niemczech. Te instrumenty zmieniły kształt i cel w historii. Puzony z XVI wieku mają mniejszy rozmiar i bardziej skomplikowane detale niż współczesne instrumenty XX wieku. Początkowo puzony przychodziły w małych rozmiarach i towarzyszyły chórom i wokalistom. Później dołączyli do orkiestr, począwszy od XVIII wieku. Puzony są w rozmiarach tenorowych, basowych i altowych, aby zaspokoić potrzeby orkiestr i zespołów. Chociaż różnią się rozmiarem, puzony mają podobną strukturę cylindrycznych ciał, takich jak trąby, z rozchylonymi rogami na końcu. Puzony mają również przesuwne uchwyty, aby uzyskać głębsze, bogatsze tony. Niektóre puzony posiadają dodatkowe lampy, które dają szerszy zakres nut. Instrumenty te grają między innymi utwory jazzowe, klasyczne i bluesowe.
