Kompromis dotyczący handlu niewolnikami ograniczył liczbę niewolników liczonych do reprezentacji i opodatkowania do 3/5 całkowitej liczby niewolników i zakazanego kongresu od zakazania niewolnictwa przed 1808 r. Ten kompromis pozwolił na kontynuowanie handlu niewolnikami przez 20 lat po kompromisie.
Dwa główne kompromisy w handlu niewolnikami zostały ustanowione, aby pomóc w ugasieniu obaw Północy i Południa. Pierwszy kompromis został uchwalony, aby pomóc w złagodzeniu Północnych obaw, że zbyt wielu niewolników mogło być reprezentowanych dla celów podatkowych. Drugi kompromis został stworzony, aby pomóc złagodzić obawy Południa, że nie będą mogli kontynuować swoich praktyk handlu niewolnikami.
