Rayon został wynaleziony przez szwajcarskiego chemika George'a Audemarsa w 1855 roku. Półsyntetyczne włókno celulozowe zostało opracowane jako alternatywa dla włókien naturalnych, takich jak wełna i bawełna. Audemary najpierw wytwarzały sztuczny jedwab przez zanurzanie igły w płynnej miazdze z kory morwy, a następnie gumowatą gumę.
Jego metoda produkcji była zbyt czasochłonna, aby była praktyczna na skalę przemysłową. Brytyjscy wynalazcy Clayton Beadle, Edward Bevan i Charles Cross udoskonalili technikę Audemars w 1894 roku, dostosowując ją do produkcji na dużą skalę. Ich produkt był znany jako wiskoza, ponieważ był to lepki produkt reakcji z dwusiarczkiem węgla i celulozą. Słowo "rayon" nie było używane do opisania tkaniny półsyntetycznej na bazie celulozy do 1924 roku.
