Pierwiastkiem o najwyższej elektroujemności jest fluor, zgodnie ze skalą elektroujemności Paulinga. Linus Pauling po raz pierwszy dał fluorowi arbitralny odczyt elektroujemności 4.0, a następnie przydzielił pozostałe elementy mniejsze liczby w skali na podstawie tego, jak ich elektroujemności mierzyły się do fluoru.
Elektroujemność jest miarą tego, jak ściśle atom trzyma się swoich elektronów. Fluor, z siedmioma elektronami na najbardziej zewnętrznym poziomie energii, ma wysokie powinowactwo do swoich elektronów. Trzyma bezpiecznie swoje istniejące elektrony, a także chce zebrać inny elektron z innych pierwiastków. Elektroujemność pierwiastków na układzie okresowym wzrasta z dołu do góry i od lewej do prawej. Fluor znajduje się w górnym prawym rogu stołu i ma najwyższą elektroujemność.
