Ciało produkuje blizny jako produkt uboczny procesu gojenia, szczególnie gdy zbyt dużo kolagenu powstaje w wyniku gojenia komórek lub gdy tworzy się na skórze w nierównych wzorach. W szczególności, kolagen, który tworzy się nierównomiernie ponad i wokół miejsca rany często pozostawia podnoszone, czerwonawe lub w inny sposób brzydkie blizny.
Kiedy ciało doświadcza urazu, szczególnie urazu, takiego jak cięcie lub oparzenie, często przywołuje gojące się komórki do miejsca rany. Te komórki lecznicze, zwane fibroblastami, koordynują, aby chronić podatny obszar, zarówno wewnętrzny, jak i zewnętrzny, i pokryć go szczelną, groźną warstwą kolagenu. Ten kolagen jest szczególnie ważny w początkowym ograniczaniu każdej przerwy związanej z raną, a następnie skurczeniu się w czasie, trwale zamykając tę lukę.
W idealnych przypadkach fibroblasty nie wytwarzają więcej kolagenu, niż jest to potrzebne, i układają je starannie, nie wystając poza rany, pozostawiając cienki, blady wynik. Jednakże, gdy to idzie nie w porządku, nadmiar masy nazywane są keloidami lub przerostowymi bliznami. Oba te niepożądane skutki są bardziej rozpowszechnione u osób młodszych lub o ciemniejszej karnacji. Leczenie tych rodzajów blizn jest różnorodne, z możliwymi rozwiązaniami obejmującymi opatrunki ciśnieniowe, lasery, strzały z kortyzonem, a nawet zabieg chirurgiczny. Niektóre urządzenia oferują również żel silikonowy, technologię, która pojawiła się w latach 80.
