Błona jądrowa rozpuszcza się podczas prometafazy mitozy, podczas gdy rozpada się podczas prometafazy I i prometafazy II mejozy. Podział powłoki jądrowej jest wynikiem dodania grupy fosforanowej do jonów jądrowych przez enzym M-CDK w procesie znanym jako fosforylacja.
Dwa rodzaje podziału komórkowego w większości organizmów wielokomórkowych to mitoza i mejoza. Mitozy to proces wytwarzania dwóch diploidalnych komórek potomnych, podczas gdy mejoza jest procesem generowania czterech diploidalnych komórek zwanych gametami, które są używane do rozmnażania płciowego.
Mitoza dzieli się na kilka faz, w tym profazę, prometafazę, metafazę, anafazę i telofazę. Jako faza pośrednia między profazą a metafazą, prometafaza jest czasami uważana za część profazy. Dezintegracja błony jądrowej w maleńkie pęcherzyki sygnalizuje koniec profazy i początek prometafazy. Kiedy koperta się rozpada, włókna wrzeciona mitotycznego uzyskują dostęp do DNA komórki. Włókna następnie przyczepiają się do chromosomów w swoich kinetochorach i zaczynają się przemieszczać do polarnych przeciwieństw komórki.
Mejoza podlega dwóm podziałom jądrowym: mejoza I i mejoza II. Mejoza I i mejoza II zasadniczo mają te same fazy co mitozy, z wyjątkiem oznaczenia liczby rzymskiej wskazującego kolejność podziału. Podział otoczki jądrowej występuje podczas prometafazy I i prometafazy II, przy czym jeden kinetochor jest wytwarzany przez pojedynczy chromosom zamiast jednego kinetochoru dla każdej chromatyd. Włókna wrzeciona są następnie połączone z chromosomami, które mają być transportowane na przeciwległe końce komórki.
