Najpopularniejsze źródła chlorofluorowęglowodorów to aerozole i wycieki z urządzeń chłodniczych, według Scottish Environmental Protection Agency. Inne CFC są uwalniane do atmosfery przez gałęzie przemysłu, które je produkują i używają oraz produkty je zawierające. CFC nie mają żadnych znanych naturalnych źródeł w środowisku.
Chlorofluorowęglowodory i halony są chemikaliami wytwarzanymi przez człowieka, które występują w postaci płynów lub gazów. Zawierają węgiel, fluor i chlor. CFC nie występują naturalnie i są zawsze wytwarzane, zgodnie z Clean Air Strategic Alliance. Nie są toksyczne ani łatwopalne, chociaż mają znaczny wpływ na atmosferę. Są one zwykle używane jako środek pieniący, chłodziwa w chłodnictwie i klimatyzacji oraz rozpuszczalniki do czyszczenia. Były one często używane jako propelenty w puszkach aerozolowych w przeszłości.
Chlorofluorowęglowodory mają dwa poważne skutki dla atmosfery. Pierwszym z nich jest efekt cieplarniany, w którym CFC i halony działają jako gazy cieplarniane. Drugim jest efekt zubożenia warstwy ozonowej, w którym CFC i aureole przemieszczają się powoli z niższej atmosfery w kierunku stratosfery i ulegają rozpadowi. Atomy chloru lub bromu uwolnione w wyniku rozkładu mają zdolność niszczenia dziesiątek tysięcy cząsteczek ozonu, przez co warstwa ochronna ozonu staje się cieńsza.
