Siedem grzechów głównych pochodzi z końca szóstego wieku, kiedy papież Grzegorz Wielki zredukował najgorsze grzechy, jakie człowiek może popełnić na siedmiu. Do tych grzechów należą chciwość, duma, lenistwo, gniew, obżarstwo, pożądanie i zazdrość.
Przed siedmioma grzechami śmiertelnymi było osiem grzechów, które Evagrius z Pontu uważał za najgorsze zniewagi popełnione przez człowieka. Obejmowały obżarstwo, pożądanie, skąpstwo, smutek, złość, acedię, próżność i dumę, w zależności od tego, jak poważne były. Duma uważana była za najgorszą, podczas gdy obżarstwo było najmniej dotkliwe. Gdy rozwinęły się w siedem grzechów głównych, nie zostały podane w kolejności dotkliwości, ponieważ wszystkie zostały uznane za równie obraźliwe.
