Płaczący Budda to rzeźbiony w drewnie Budda przedstawiony w pozycji embrionalnej. Jedna z legend głosi, że Budda płacze nad utratą syna i cierpieniem całej ludzkości.
W oparciu o legendę dwóch zamaskowanych wojowników walczyło ze sobą w wielu bitwach, nie pokonując drugiego, dopóki starszy wojownik nie zabił młodszego wojownika. Kiedy starszy wojownik zdjął maskę przeciwnika, stanął twarzą w twarz z jedynym synem. Cierpienie i nędza, że walczyli i zabili własnego syna, zmusiły go do upadku. Płakał łzami udręki i zakopywał twarz w dłoniach, by ukryć prawdę o tym, co zrobił. Oznacza to, że płaczący Budda płacze za cierpieniem świata i wewnętrznie angażuje się w złość, aby zmniejszyć smutek innych. Niektórzy wierzą, że Budda daje pokój i siłę tym, którzy ocierają się lub olejują jego plecy.
Inni wierzą, że legenda płaczącego Buddy została stworzona jako wyzwanie treningowe dla nowych rzeźbiarzy. Zgodnie z tą wiarą uczniowie snycerze nauczyli się wyrzeźbić skomplikowaną postawę płaczącego Buddy, zanim wyrzeźbili ludzką twarz. W metafizyce uważa się, że płacząca pozycja Buddy i naciskanie jego czoła na dłonie jest medytacyjną postacią używaną do przebudzenia trzeciego oka.
