Behawioryści uważają, że wszystkie zachowania są uzyskiwane poprzez warunkowanie, które pojawia się w odpowiedzi na interakcje ze środowiskiem. W związku z tym, zgodnie z Kendra Cherry, wnioskuje się, że bodźce środowiskowe mogą być wykorzystywane do szkolenia, kształtowania i zmiany zachowań. , autor książki "Everything Psychology Book".
Behawioryści uważają również, że wewnętrzne stany mentalne, takie jak emocje i poznanie, są zbyt subiektywne do badania. W związku z tym dążą do zbadania tylko tych zachowań, które są możliwe do zaobserwowania i zmierzenia za pomocą metod naukowych i systematycznych.
Istnieją dwa główne typy warunkowania behawioralnego. Pierwszym z nich jest warunkowanie klasyczne. Bierze naturalnie występujący bodziec i reakcję i łączy je z neutralnym bodźcem. Poprzednio neutralny bodziec ostatecznie wywołuje tę samą odpowiedź bez obecności naturalnego bodźca.
Drugim typem warunkowania jest warunkowanie instrumentalne lub instrumentalne. Ta metoda uczenia się odbywa się poprzez posiłki i kary. Powstaje powiązanie między danym zachowaniem i następującą po nim pozytywną lub negatywną konsekwencją, w zależności od tego, czy zachowanie ma być zachęcane, czy zniechęcane.
Techniki terapeutyczne zakorzenione w behawioryzmie obejmują dyskretne szkolenie próbne, intensywną interwencję behawioralną, analizę zachowania i oszczędności symboliczne. Psychologowie wykorzystują te podejścia do zmiany nieprzystosowawczych i szkodliwych zachowań u dzieci i dorosłych.
Zasady psychologii behawioralnej, inne określenie behawioryzmu, są również używane przez trenerów zwierząt, rodziców i nauczycieli, którzy stosują swoją teorię uczenia się do nauczania nowych zachowań i zniechęcają niechcianych.
