Według Prentiss Hall, gdy komórki nabłonkowe jelita transportują glukozę za pomocą aktywnego transportu, czerwone krwinki wykorzystują ułatwioną dyfuzję przez błonę. Wymagany sposób aktywnego transportu zależy od środowiska komórka.
Komórki nabłonkowe, które wyścielają jelito, są odpowiedzialne za dostarczanie glukozy z trawionego pokarmu do organizmu, jednocześnie zapobiegając przepływ glukozy z powrotem do jelita. Bez względu na stężenie glukozy w jelitach istotne jest, aby przepływ pozostawał w tym kierunku. Podczas gdy aktywny transport jest mniej energooszczędny, zapobiega on powrotowi glukozy do jelit, gdy jelita są puste i ogranicza utratę krótkoterminowych zasobów energii.
W nerkach organizm wykorzystuje aktywny transport w celu zachowania glukozy, przenosząc go z niższego stężenia w filtracie z powrotem do wyższego stężenia we krwi, tak aby organizm nie wydalał go z moczem.
W przypadku większości innych tkanek, w tym czerwonych krwinek, ułatwiona dyfuzja zapewnia bardziej energooszczędny środek transportu. Organizm reguluje poziomy glukozy we krwi, aby utrzymać ją na poziomie wyższym niż stężenie w komórkach. Gdy glukoza dostanie się do komórki, komórka przekształca ją w substancje chemiczne w celu dostarczenia energii, utrzymując poziom glukozy niższy niż we krwi. Proces pozwala na łatwiejszą dyfuzję, aby utrzymać przepływ glukozy we właściwym kierunku.
