Około 1000 słów, które można zidentyfikować jako zawierające korzenie Vikinga, zostało dodanych do języka angielskiego. Już w ósmym wieku Wikingowie mieli wpływ na rozwój języka angielskiego.
Wpływ na język angielski był wynikiem inwazji Wikingów na Anglię pod koniec lat 700. Ta inwazja, a następnie rozejm między dwoma stronami, spowodowały zwiększoną interakcję między Wikingami i Anglikami, pozwalając na integrację nowych słów z językiem angielskim.
W staroangielskich manuskryptach pojawia się około 150 słów nordyckiego pochodzenia. Jednak bardziej nordyckie słowa były asymilowane w języku ustnym i były używane w tekstach pisanych częściej w kolejnych stuleciach.
Osoby posługujące się językiem angielskim używają wielu słów, które mają pochodzenie Viking, w tym męża, jajka, pragnienia, uśmiechu i dziwności, na co dzień. Nawet dni tygodnia były pod wpływem Wikingów. Czwartek mówi się, że wywodzi się z wierzeń Vikinga o nordyckim bogu Thora, stąd "dzień Thora". Wymowy słów, których oni, oni i ich byli również pod wpływem nordyckiej struktury gramatycznej.
Wiele słów związanych z wojną ma również wpływ na Wikingów. Klub, zgwałcenie i zabójstwo brzmią bardzo podobnie do słów pochodzących z Wikingów: klubba, rannsaka i slatra.
