Wpływ Napoleona na Europę obejmował rozprzestrzenianie się nacjonalizmu, zmiany w sile światowej, zasadnicze przerysowywanie granic politycznych i rozprzestrzenianie się napoleońskich idei rządzenia. Klimat polityczny Europy po upadku Napoleona był zupełnie inny niż przed jego dojściem do władzy. Siły polityczne i ideologie wynikające z epoki napoleońskiej wpłynęły na politykę europejską w kolejnych dwóch stuleciach, przyczyniając się do wojen światowych.
Przez wieki przed rewolucją francuską Francja była dominującą siłą polityczną na kontynencie. Po wojnach napoleońskich kraj był osłabiony i osuszony. Nigdy nie powrócił do stanu, który kiedyś posiadał; Brytania przyjęła rolę głównego supermocarstwa.
Wojny napoleońskie głęboko osłabiły władzę i potęgę militarną Hiszpanii, która kiedyś była także główną potęgą świata. Ta dewiacja doprowadziła do wojen rewolucji w całej Ameryce hiszpańskiej i ostatecznej utraty kolonii przez Hiszpanię.
Reżim napoleoński szerzył ideologię nacjonalizmu. We Włoszech i Niemczech miasta-państwa i lenny zaczęły konsolidować się w państwa narodowe. Duch nacjonalizmu po części motywowałby wielkie wojny XX wieku. Co więcej, nacjonalistyczni, totalitarni przywódcy XX wieku wprowadzą w życie wiele taktyk stosowanych przez Napoleona: cenzurę, propagandę i państwo wojskowe.