Lewis i Clark byli ważni, ponieważ podjęli pierwszą wyprawę, by przeprawić się przez zachodnią część Stanów Zjednoczonych aż do Pacyfiku. Podczas ekspedycji badali nowo nabyte ziemie Zakupu Luizjany, przeprowadzili ankietę i zmapowali ziemię, ustanowili obecność Stanów Zjednoczonych dla celów prawnych, nawiązali przyjacielski kontakt z wieloma plemionami indiańskimi oraz naukowo przestudiowali lokalną florę i faunę.
Na długo przed tym jak został prezydentem, Thomas Jefferson był zainteresowany wyprawą krzyżową na kontynencie Ameryki Północnej. Jednym z jego celów było znalezienie drogi wodnej na zachód. Oficjalne powody, dla których Kongres zwrócił się o wsparcie finansowe, miały promować pułapkę na futra i handel z rdzennymi Amerykanami. Chciał także promować osadnictwo na Zachodzie, zapewniając większą wiedzę i lepsze mapowanie obszaru. Wyprawa była już zaplanowana do czasu zakupu w Luizjanie, ale badanie nowego terytorium dało wyprawie dodatkową użyteczność.
Chociaż odkrycia ekspedycji były niezbędne w eksploracji i osiedlaniu Zachodu, w XIX wieku prawie wszystko zostało zapomniane, a w podręcznikach historycznych nie poświęcono jej zbytniej uwagi. Dopiero w XX wieku zainteresowanie wyprawą Lewisa i Clarka ożyło dzięki wystawie zakupowej w Luizjanie w Missouri, wystawie stulecia Lewisa i Clarka w Oregonie oraz dwusetnej rocznicy Lewisa i Clarka w 2004 roku.
