Amelia Earhart słynie z tego, że jest pierwszą kobietą, która lata nad Oceanem Atlantyckim i znika podczas latania nad Oceanem Spokojnym. Stała się pierwszą samotną pilotką, która przekroczyła Atlantyk w maju 1932 r. 20 i 21, biorąc 14 godzin i 56 minut, aby polecieć z Nowej Funlandii do Londynu. Zniknęła 3 lipca 1937 r. Podczas próby latania na całym świecie.
Amelia Earhart urodziła się w Atchison w stanie Kansas 24 lipca 1897 roku. W 1920 roku po raz pierwszy odbyła lot samolotem na Long Beach. Dzięki temu mogła pobierać lekcje u lotniczki Nety Snook. Earhart kupiła swój pierwszy samolot, nazywany "The Canary" w 1921 roku. Latała samolotem do 14 000 stóp w 1923 roku, ustanawiając rekord świata dla kobiet pilotów. Earhart stała się 16. kobietą, która otrzymała licencję pilota w dniu 15 maja 1923 r.
Amelia Earhart została wybrana jako pierwsza kobieta, która latała na lot transatlantycki w 1928 roku. Latała z pilotem Wilmerem "Billem" Stultzem, który pilotował cały lot z powodu złej pogody. Ten lot uczynił z niej celebrytę, a ona była nazywana "Lady Lindy".
Status Earhart zarobił jej pieniądze na sfinansowanie jej latania. W sierpniu 1928 roku została pierwszą kobietą, która latała samotnie po Ameryce Północnej. W 1931 roku ustanowiła nowy rekord świata na 18 415 stopach. W 1932 roku została pierwszą kobietą, która latała solo przez Atlantyk, latając w piątą rocznicę lotu Charlesa Lindbergha. 1 czerwca 1937 r. Wyruszyła w podróż dookoła świata wraz ze swoim nawigatorem Fredem Noonanem. Ich ostatnia rozmowa ze statkiem Straż Przybrzeżna USA, Itasca, miała miejsce 3 lipca 1937 r. O godzinie 8:43. Amelia Earhart nigdy nie została znaleziona, a w 1939 r. Została uznana za legalnie zmarłą.
