Podczas panowania Egiptu faraon Tutmozis III podbił kilka dużych miast w starożytnej Palestynie i Syrii, a jego legendarny plan prowadzenia niebezpiecznej trasy przez rzekę Eufrat doprowadził do klęski Mitanńczyków, jak podaje PBS. /strong> Rządy Tutmozisa są uważane za złoty wiek, ponieważ jego udane kampanie wojskowe generowały ogromne bogactwo, pomagając rozszerzyć egipskie imperium.
Tutmozis był zbyt młody, by rządzić, gdy zmarł jego ojciec, a jego następstwo było opóźnione o kilka lat, kiedy jego macocha Hatszepsut ogłosiła się faraonem, zgodnie z Projektem Świątyni Tutmozisa III. Rywalizujące królestwa, takie jak Kadesz i Mitanni, powstały, aby rzucić wyzwanie Egiptowi w tym pozornie podatnym na atak okresie, ale Tutmozis rozwinął silne zaplecze militarne, zanim został królem.
Tutmozis rozpoczął strategiczne ataki na miasta w Nubii, Palestynie i Izraelu oraz na obszarach przybrzeżnych Libanu i Syrii, stany PBS. Uważa się, że podbija on więcej terytorium niż jakikolwiek inny faraon i kontroluje największe monarchiczne imperium w historii. Jedna z najważniejszych bitew Tutmozisa wystąpiła przeciwko Mitanczykom w Megiddo. Armia egipska dotarła niespodziewaną trasą, szybko wyprzedzając ludzi i gwałtownie okupowała okolicę Megiddo, dopóki Mitanńczycy nie wyczerpali swoich zasobów i nie poddali się.
Ten myślący przyszłościowo król jest również chwalony za jego sprytne dyplomatyczne strategie. Tutmozis potrzebował podbitych przywódców, aby wysłać swoje dzieci do Egiptu, aby zdobyć wykształcenie, umocnić związki z imperium i zniechęcić zagranicznych gubernatorów do buntu, zgodnie z projektem świątyni Tutmozisa III. Przez całe jego panowanie Egipt kwitł gromadząc daniny z nabytych terytoriów, które finansowały wiele niezapomnianych projektów architektonicznych, w tym wystawne świątynie i ogrody.
