Anglo-indyjski filozof muzułmański Sir Syed Ahmed Khan był działaczem społecznym w dziewiętnastowiecznych Indiach. Jego praca nad reformą społeczną obejmowała działania zmierzające do zakończenia konfliktu między muzułmanami a brytyjskim rajem, poprzez zbliżenie islamu do współczesnej nauki i filozofii. W tym celu założył Muzułmański Uniwersytet Aligarh.
Szeroko opublikowany uczony, Syed Ahmed Khan uważnie studiował religię, politykę i historię. W swojej najsłynniejszej pracy "Przyczyny rewolty indyjskiej" odrzucił teorię, że muzułmańska elita konspirowała, aby obalić Raj ze względu na coraz mniejszy wpływ islamu. Obwiniał za to agresywną ekspansję Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej i celową ignorancję indyjskiej kultury. Jako zwolennik Raju, Khan pracował nad złagodzeniem napięć społecznych, dążąc do reformy islamu, wprowadzając nowoczesną naukę i filozofię. W związku z tym w 1862 roku założył Towarzystwo Naukowe Aligarh, pierwsze tego rodzaju w Indiach, aby tłumaczyć i publikować prace naukowe w języku urdu, aby muzułmanie mogli poznać współczesną naukę.
Silny zwolennik Urdu, Khan potraktował to jako lingua franca muzułmanów i promował jego użycie w swoich publikacjach. Innymi próbami wspierania jedności wśród muzułmanów w Indiach, pomógł założyć Ligę Muzułmańską w Indiach i Stowarzyszenie Muhammadan. W 1886 r. Założył konferencję edukacyjną All India Muhammadan poświęconą promowaniu zachodniej edukacji, szczególnie w dziedzinie nauki i literatury. Jego ukoronowaniem było osiągnięcie założenia Aligarh Muslim University w 1875 roku.
