Gąsienica wełnianych niedźwiedzi jest generalnym podajnikiem, ale w większości utrzymuje się na roślinach, takich jak mniszek lekarski, banany i pokrzywy. Po okresie zimowym, w którym larwa może przetrwać mroźne temperatury, pojawia się wełnista gąsienica niedźwiedzia na wiosnę poddają się przepoczwarzaniu i przekształcają się w ćmy Isabella.
Podczas hibernacji wełniany niedźwiedź wydziela krioprotektanty, takie jak glicerol, aby zapobiec zamarzaniu komórek organizmu. Ta adaptacja pozwala wełnowemu niedźwiadkowi znosić temperatury tak niskie, jak minus 90 stopni Fahrenheita. W północnoamerykańskim folklorze uważa się, że ilość brązu i czerni w futrze wełnianego niedźwiedzia może przewidywać powagę zbliżającej się zimy.
