Podobnie jak wiele innych ptaków, sowy osiągają lot, machając skrzydłami. Owls mają jednak specjalną adaptację, która pozwala im latać niemal bezgłośnie i zdobywać zdobycz przez zaskoczenie w ciemne noce.
Trzepotanie w locie u ptaków, w tym sów, pociąga za sobą pociągnięcie w dół i wznoszenie. Ruch w dół to ruch w dół i do przodu, który napędza ptaka do przodu. Końce piór podstawowych oddzielają się podczas ruchu w górę, a skrzydło fałduje się do wewnątrz, aby zmniejszyć opór.
U większości ptaków powietrze przechodzi nad powierzchnią skrzydła, tworząc turbulencje i szumiący dźwięk. Jednakże przednia krawędź sowy pierwotnej jest grzebieniem, podczas gdy przeciwna krawędź ma miękkie krawędzie. To otoczenie rozbija turbulencje i redukuje dźwięk, czyniąc lot sowy niemal bezgłośnym.
Jedną z zalet niemal bezgłośnego lotu jest możliwość zaskoczenia ofiary w ciemnym otoczeniu. Brak dźwięku oznacza również mniejszą ingerencję w zmysł słyszenia sowy, co daje ptakowi lepszą ostrość słuchu.
Nie wszystkie sowy są nocne. Niektóre gatunki pochodzące z dalekich północnych regionów, takie jak śnieżna sowa i wielka sowa, są co najmniej częściowo dobowe. Jest to częściowo wynikiem mniejszej liczby godzin ciemności w arktycznym lecie. W tych gatunkach grzebieniowe krawędzie piór są nieobecne.
