Kiedy ucywilizowany ula pszczoły miodnej zostanie zakłócony, cała kolonia pszczół może roić się, by zaatakować intruza, a przed powrotem może wydostać się w odległości nawet 500 jardów od ula. To zachowanie jest w toku bezpośredni kontrast z zachowaniem europejskich pszczół miodnych, które zazwyczaj wysyłają mniej niż 10 procent ula i szybko zrywają pogoń, gdy zagrożenie opuszcza obszar.
Chociaż doniesienia medialne często sprawiają, że wydaje się, że ataki killer bee nie są sprowokowane, ogromna większość z nich występuje z powodu postrzeganego zagrożenia dla ula lub terytorium kolonii. Afrykańskie pszczoły są znacznie bardziej defensywne niż inne typy pszczół, reagując agresywnie na nawet najmniejszą prowokację. Ogromna liczba pszczół biorących udział w ataku stanowi największe niebezpieczeństwo, ponieważ wielokrotne użądlenia mogą wstrzyknąć wystarczająco dużo jadu, aby poważnie zranić lub zabić ludzi i inne zwierzęta. Ataki Killer Bee zabijają średnio jedną lub dwie osoby każdego roku.
Podczas gdy afrykańskie pszczoły były w stanie wyprzeć swoich europejskich kuzynów w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, niektórzy pszczelarze odkryli kolonie zabójczych pszczół, które nie mają swojej agresywnej natury. Staranne zarządzanie i hodowla mogą zmniejszyć zagrożenie ze strony tych agresywnych pszczół, czyniąc je bardziej użytecznym gatunkiem dla ludzi.
