Panowanie terroru w XVIII-wiecznej Francji rozpoczęło się od uwięzienia i śmierci Marii Antoniny, po której nastąpiła egzekucja 2400 osób. Uważa się, że Trybunał Rewolucyjny zarządził śmierć 30 000 ludzi we Francji. Maximilien de Robespierre poprowadził Konwent Narodowy i Komitet Bezpieczeństwa Publicznego i był bezpośrednio odpowiedzialny za panowanie terroru, które jego zdaniem doprowadziłoby do Republiki Cnoty.
Panowanie terroru oficjalnie zakończyło się egzekucją Robespierre'a po tym, jak w 1794 roku domagał się kolejnej czystki, alienując swoich zwolenników i przerażając członków Komitetu. Zamierzał dla panowania terroru, aby zapobiec kontrrewolucji, porzucając przysięgi wolności i równości, które obiecała Deklaracja Praw Człowieka. Zdecydowana większość osób egzekwowanych przez Komitet i Konwencję to zwykłe osoby, które informowały informatorów o krytycznych lub obraźliwych uwagach nowego rządu.
Panowanie terroru wprowadziło gilotynę, która została użyta na Marie Antoinette. Gilotyna reprezentowała ideę równej śmierci wszystkich przestępców, ale w ciągu wieków od tego czasu stała się symbolem krwawej rewolucji francuskiej. Podczas panowania terroru zachęcano do publicznych egzekucji. Jego ostatni zarejestrowany użytek powstał w 1977 roku.
